EBko AGRIFISH Kontseiluak onartu egin du Nekazarien Bidea Europako Koordinakundearen (ECVC) proposamena, eta babes argia eman dio nekazaritza-produktuak ekoizpen-kostuen azpitik erosteko debekuari. Debeku hori merkataritza-praktika desleialei buruzko zuzentarauaren bidez egin beharko da (UTP zuzentaraua, ingelesezko sigla duena).

Neurri hori gai-zerrendan sartu zen Eslovakiak bidalitako eta Ekialdeko Europako hainbat herrialdek babestutako informazio-dokumentu bati esker. Elikagaien ekoizleen eta EB osoko nekazaritzako langileen erakundeek partekatzen dute eskaria. Ekoizpen-kostuak estaliko dituzten prezioak bermatzea izan da nekazarien aldarrikapen nagusietako bat Europa osoan, batez ere iazko mobilizazioetatik, prezio hobeak eskatzen baitzituzten.

Orain, nekazariek ekintza zehatzak eskatzen dituzte AGRIFISHen bileran adierazitako babes-adierazpenak babesteko.

ECVCk Europako Batzordeari eskatzen dio entzun dezala estatu kideen eskaria, eta prozedura azkar bati ekin diezaiola nekazaritza-produktuak ekoizpen-kostuen azpitik erostea debekatzeko, praktika hori UTP Zuzentarauaren zerrenda beltzean gehituz. Nekazariei ordaindutako prezioek saltzen dutenaren ekoizpen-kostuak estali behar dituzte, eta soldata duina, ekarpen sozialak eta babesa bermatu nekazaritzako langile guztientzat. UTP Zuzentarauaren aldaketa espezifiko hori ez da zuzentarauaren testua bera aldatzean oinarritu behar, baizik eta merkataritza-jardunbide desleialen zerrenda beltza eguneratzean, presazko prozedura azkar baten bidez.

Europako Batzordeak ez du ekintza hori atzeratu behar. Justizia sozialeko premiazko gaia da, eta ekin aurretik zuzentarauaren ebaluazioa amaitu arte itxaroteak alferrikako atzerapena ekarriko luke.

Ezinbestekoa da zuzentaraua orain aldatzea eta prezioen gaia lantzen jarraitzea, esparru zabalago batean, MABen Erregelamenduaren berrikuspenaren testuinguruan.

ECVCk pozik hartu du MABri buruzko araudia aldatzeko egungo proposamena, baina berrikuspenean gainprodukzioa saihestuko duten neurriak sartzearen alde egin du, bolumenak doituko dituztenak nekazaritzaren birlurralderatzea errazteko, krisiak hobeto kudeatuko dituztenak, elikadura-katean monopolioen eragin negatiboak murriztuko dituztenak eta inportazioak arautuko dituztenak. Horrek nazioarteko lehia desleiala geldiaraziko luke, eta lehen kaltetuak nekazariak eta landa-langileak izango lirateke.

Europako Batzordeak aukera hori baliatu behar du EBko nekazari guztien intereserako jarduten duela erakusteko.